Repsol é a maior petroleira española. Propietaria da refinaría da Coruña, gábase de “liderar a transición enerxética”. Porén, o seu compromiso climático está moi lonxe de se aliñar coa limitación do quecemento global a 1,5 ⁰C, a meta máis ambiciosa do Acordo de París.
Oilchange vén de actualizar o seu “Big oil reality check”, no que avalía os plans climáticos de Repsol e outras sete grandes compañías de petróleo e gas dos EUA e Europa.
Nin Repsol nin o resto das petroleiras aproban o exame de Oilchange baseado en dez criterios relacionados coa ambición, a integridade e a sensibilidade social do seu compromiso climático real.
Como se observa na seguinte táboa, as compañías estadounidenses (Chevron, Exxon Mobil) saen peor paradas que as europeas, mais estas seguen moi lonxe dun bo desempeño. Repsol non é unha excepción.
Repsol continúa a explorar novos xacementos e a impulsar novos proxectos de extracción. Prevé (non persegue) que a súa produción media de hidrocarburos durante esta década sexa só un 15% inferior á de 2019. E, por suposto, non fixou un ano, nin trazou un plan, para abandonar totalmente o petróleo e o gas.
O compromiso Cero Emisións Netas en 2050
Para vender unha aparente conciliación entre a excesiva extensión do seu negocio fósil e un suposto compromiso climático aliñado co Acordo de París, Repsol asumiu un obxectivo de cero emisións netas en 2050.
A trampa comeza no propio enunciado do obxectivo, pois non se refire a emisións brutas senón a netas (brutas menos absorcións). Ademais non se formula en termos absolutos senón aplicado a un indicador de intensidade de carbono. Este considera as emisións dos negocios operados por Repsol (incluídas as refinarías) pero exclúe boa parte das emisións asociadas ao uso de produtos do petróleo e gas comercializados. Dentro destes, só contabiliza os que procesa a partir da súa produción propia de petróleo e gas.
Repsol pretende reducir a intensidade de carbono só un 28% en 2030 e até un 80-90% en 2050. A porcentaxe restante compensaríase mediante proxectos de captura e almacenamento de CO2 (desenvolverá un en Indonesia nesta década) e sumidoiros (plantacións forestais). Oilchange entende que as compensacións só deberían aplicarse a sectores onde é imposíbel lograr emisións cero (como o agrogandeiro) mais non ao enerxético.
Outra debilidade do compromiso de emisións cero de Repsol é que pode computar como redución de emisións as evitadas por unha central de gas se a súa xeración substituír electricidade procedente de carbón.
Sen plan de transición xusta
Repsol carece dun plan de transición xusta, acordado cos poderes públicos e cos sindicatos, que protexa os traballadores e traballadoras e comunidades afectadas polo declive do seu negocio fósil, que pretende atrasar ben máis do que sería climaticamente necesario pero que será inevitábel.
No noso país, a Confederación Intersindical Galega (CIG) está a reclamar a unha transición xusta para a refinaría da Coruña, se cadra alarmada polo repentino peche por parte da Galp da refinaría de Matosinhos (Porto) en abril de 2021, a máis próxima a Galicia. A CIG semella pretender unha aceleración dos plans da propia empresa a prol de “combustíbeis alternativos”
Repsol pretende converter as súas refinarías en “hubs multienerxéticos”, con espazo para transformar residuos en biocombustíbeis ou fabricar combustíbeis sintéticos, opcións non exentas de problemas e menos vantaxosas que o decrecemento do consumo e a electrificación. Mais só prevé diminuír o procesamento de petróleo nas súas refinarías un 10% ao remate da presente década, con respecto a 2019.
Canto á electrificación, semella moi evidente o interese de Repsol por freala, dado o limitado peso das renovábeis eléctricas no seu negocio, aínda que busca multiplicar por 12 a súa capacidade de produción en 2022-2030, até 20 xigavatios (GW), a maioría a instalar fóra de España. No estranxeiro tamén localiza toda a súa extracción de hidrocarburos.
Urxe un descenso rápido e planificado da extracción de enerxía fósil
Repsol e o resto das petroleiras fan ouvidos xordos á necesidade urxente de diminuír aceleradamente a extracción de petróleo, gas e carbón para evitarmos un quecemento superior a 1,5 ⁰C.
Non só hai que renunciar á abertura de novos xacementos ou minas. Oilchange, baseándose na ciencia, lembra que queimar todo o petróleo, gas e carbón dispoñíbel nas explotacións xa desenvolvidas, afastaríanos moito de lograr, mesmo cunha probabilidade de só o 50%, a meta dos 1,5 ⁰C.
As estimacións dos orzamentos de carbono son para o comezo de 2022.
OGACLI 